საბჭოთა კავშირის გაუხმაურებელი ნარკოსკანდალი

ახლა ყველაფერი თითქოს მარტივია, თუნდაც საიდუმლო დოკუმენტაციის გაგზავნა მკაცრად დაცული ელექტრონული ფოსტის მეშვეობით შეიძლება, აუცილებელი არ არის, ქვეყნიდან ქვეყანაში მოგზაურობა და სპეციალური კურიერების გაგზავნა. ადრე კი ასე არ იყო. თუნდაც, მხოლოდ საბჭოთა კავშირი რომ ავიღოთ, საიდუმლო ბრძანება, რომელსაც, მაგალითად, მოსკოვში გამოსცემდნენ და აუცილებელი იყო ყველა რესპუბლიკისთვის, ადგილამდე ვინმეს უნდა ჩაეტანა. ჰოდა, კავკასიაში ერთი კურიერი მოდიოდა, საქართველოში, სომხეთსა და აზერბაიჯანში არიგებდა ბრძანებებს, ბალტიისპირეთშიც ერთი - ლიეტუვას, ლატვიასა და ესტონეთს სტუმრობდა, ერთიც - შუა აზიაში, ტაჯიკეთი, ყირგიზეთი, თურქმენეთი დაუზბეკეთი უნდა მოეარა და ა.შ. რა თქმა უნდა, კურიერი არ იყო რიგითი ადამიანი, ის წოდებით, ყველაზე ცოტა, კაპიტანი უნდა ყოფილიყო და რაც მთავარია, უდიდესი ნდობა ჰქონოდა. ასეთ კურიერებს დაჰქონდათ სპეციალურად დალუქული კონვერტები, სპეციალურ დიპლომატებში ჩადებული, გარდა ამისა, ყველა დიპლომატს ცალკე შიფრი ჰქონდა. საინტერესო ის გახლდათ, რომ ყველა დიპლომატში წერილი ცალ-ცალკე იდო ანუ კავკასიაში მომავალ კურიერს თან სამი დიპლომატი ჰქონდა...

მცხეთაში, რესტორანში, ჩხუბი მოხდა, რის შემდეგაც ერთერთმა მიმტანმა „02“ აკრიფა, მილიციაში დარეკა და ადგილზე მისულ სამართალდამცავებს 40 წლამდე მამაკაცი დახვდათ გარდაცვლილი. უფრო სწორად, ის მოკლული იყო და ეტყობოდა კიდეც, მუცელში დანით ორი ჭრილობა რომ ჰქონდა. ჩხუბში მონაწილეეებიც იქვე იყვნენ, არც გაქცეულან, რადგან... იმდენად გახლდნენ ნასვამები, რომ გაქცევის თავი აღარ ჰქონდათ. შესაბამისად, ოპერმუშაკებს საქმე გაუიოლდათ, იქვე დაკაავეს მთავარი ეჭვმიტანილები და მკვლელის სავარაუდო იარაღიც იატაკზე ეგდო. საქმეს ეტყობოდა, რომ მარტივი იქნებოდა და გაიხსნებოდა, მაგრამ როცა გარდაცვლილის საბუთები ნახეს, მიხვდნენ, საქმე ბევრად რთულად იქნებოდა. გარდაცვლილი სამხედრო კურიერი გახლდათ და მივლინების ბარათებით თუ იმსჯელებდნენ, სომხეთი და აზერბაიჯანი უკვე მოვლილი ჰქონდა და საქართველოში სამი დღის ჩამოსული იყო. რა თქმა უნდა, საქმეს მაშინვე გრიფით საიდუმლო დაედო. სტატია სრულად იხილეთ აქ